Drie op een rij bij brandweer Bronckhorst.
Geplaatst op: 16 april 2014, 11:37
Bronckhorst-Bijzonder is het zeker, drie gezinsleden in dienst van de brandweer. Vader Bennie Hekkelman (52), zoon Bjorn (25) en zoon Dennis (22) alle drie werkzaam bij brandweer Bronckhorst. Pa beroepsmatig, de jongens als vrijwilligers. Gepland of toeval?
Was het een verwezenlijking van een jongensdroom voor Benne?
In 1990 werd ik door de toenmalige commandant gevraagd of het ik geen interesse had om bij de Vordense brandweer te gaan. Men zat verlegen om vrijwilligers die overdag beschikbaar waren. Aangezien ik in de buurt van de kazerne werkte zou ik volgens hem een goede aanvulling zijn, aldus Bennie. Tot op dat moment had ik niets met de brandweer, zeker geen jongensdroom.
De commandant haalde me over om eens een keer op een oefenavond te komen kijken zodat ik kon zien wat het zoal inhield. En dat was funest, lacht Bennie. Vraag een wilkeurige brandweervrijwilliger wat de brandweer zo bijzonder maakt en je zult horen dat het de saamhorigheid en onderlinge band is. Die warmte voel je gelijk. Het straalt er vanaf, samen klaren ze een klus voor en bij mensen die in zak en as zitten. En je begrijp, dat was het begin van een stormachtige carrière.
Hoe ziet uw carrière bij de brandweer eruit?
‘In de loop der jaren volgde ik diverse opleidingen bij de brandweer. In een dorp, met een minimale dagbezetting, is het altijd handig als je meerdere functies kunt vervullen. Op dit moment ben ik bevelvoerder, chauffeur en postcommandant en sinds kort opgeleid om uit te kunnen rukken met een Snel Interventie Voertuig (SIV). Ook ben ik enige tijd Officier van Dienst geweest in het cluster IJsselstreek, een leerzame periode, waar je voornamelijk bezig houdt met grotere incidenten. Sinds vijftien jaar ben ik beroepsmatig bij de brandweer betrokken. In de functie van postcommandant ben ik verantwoordelijk voor het reilen en zeilen van de Vordense brandweer daarnaast ben ik vakspecialist risicobeheersing bij de veiligheidsregio Noord en Oost-Gelderland. In die functie houd ik me bezig met adviezen en voorlichting aan bedrijven, instellingen maar ook aan particulieren”.
Welke inzet is u het meest bijgebleven?
‘In het begin van mijn carrière werden we gealarmeerd omdat er duizend varkens in de put zouden liggen. Daar kon ik mij op dat moment niet echt een voorstelling van maken, maar eenmaal ter plaatse zagen we inderdaad duizend varkens die als gevolg van een explosie door de vloer in de mestkelder waren gezakt. Wat een chaos. Waar moesten we beginnen? We zijn bijna drie dagen bezig geweest om de dieren eruit te halen. Wat ook indruk heeft gemaakt is dat we bijstand moesten verlenen tijdens de vuurwerkramp in Enschede. Wat ik daar heb gezien, blijft je altijd bij. Een grote ravage.’ Als de brandweer een redelijk invloed heeft op je gezinsleven dan kan het niet anders of ook de gezinsleden krijgen het e.e.a. mee. Dat klopt, ook de jongens zijn “besmet”.
Dennis Hekkelman (23 jaar) manschap A en chauffeur bij brandweer Vorden.
Sinds wanneer zit je bij de brandweer?
‘Op mijn zeventiende ging ik stage lopen bij post Vorden. Ieder oefenavond ging ik kijken om alvast kennis te maken met de brandweer en te proeven aan het brandweervak. Het was een nieuw traject binnen het korps. Hoewel ik al langer de ambitie had om brandweerman te worden werd ik door het stagetraject nog enthousiaster. De oefening met vuur, het echte werk, vond ik erg leuk om te zien hoe dat eraan toe ging.’
Wat is je jongste herinnering van de brandweer?
‘Als mijn vader een inzet had, bij een grote brand, gingen we vaak wel even kijken. Hoe oud ik was weet ik niet, maar ik weet wel dat ik het altijd erg interessant vond. In groep 6 heb ik een spreekbeurt gehouden over de brandweer. We zijn toen met de klas naar de kazerne geweest en hebben een rondleiding gekregen. Ook hebben we met de klas een ritje in de brandweerwagen gemaakt, helemaal geweldig natuurlijk’.
Wat doe je verder in het dagelijks leven?
‘Ik ben metselaar bij aannemersbedrijf Ruiterkamp. De meeste klussen heb ik in de buurt. Ik kan en mag overdag uitrukken als ik aan het werk ben. Doordat we in ploegen werken weet ik precies wanneer we dienst hebben. We hebben een week dienst, een week niet en een week zijn we reserve. Dat werkt heel goed.’
Welke inzet is je het meest bijgebleven?
‘Toen ik net bij de brandweer zat, moesten we uitrukken voor een boerderijbrand. De bewoner was minder valide en moest met een lift uit bed worden getild. De verpleegster kreeg de man niet op tijd uit de slaapkamer. Toen we arriveerden stond de vrouw buiten met allemaal brandwonden. De bewoners overleefde de brand niet. Dat was een zeer heftig moment. Gelukkig worden we binnen het korps goed opgevangen. Dat is wel belangrijk. Voor iedereen, maar zeker als je nieuw bent.’
Heb je nog ambities binnen de brandweer?
‘Ik wil als daar behoefte aan is, wel verder leren voor bevelvoerder bijvoorbeeld. Maar dan wil ik eerst meer kennis en ervaring opdoen voordat ik aan die opleiding begin. Beroepsbrandweerman hoeft voor mij niet. Dat is toch anders dan wanneer je vrijwilliger bent. Nu is het meer hobby, naast mijn baan. En die combinatie maakt het werk voor mij interessant en afwisselend.’
Bjorn Hekkelman (25 jaar) manschap A bij brandweer Zelhem en Doetinchem.
Ben jij ook al van jongs af aan besmet met het brandweervirus?
‘Ik vond het werk altijd wel interessant, maar heb wat later ja tegen het brandweervak gezegd dan mijn broertje. Sinds drie jaar ben ik zowel vrijwilliger bij zowel brandweer Zelhem als bij brandweer Doetinchem. Ik woonde nog maar net in Zelhem toen ik gebeld werd door de commandant. Mijn vader kende hem wel en ze zochten nog mensen. Toen ben ik een kijkje gaan nemen en kon ook meteen met de opleiding beginnen. Sinds een jaar woon ik in Doetinchem en ben ik ook daar vrijwilliger. Ik draai mee in de kazerneringdiensten. Dan slaap ik samen met vijf andere een nacht op de Doetinchemse kazerne. Omdat ik in Zelhem werk, kan ik daar overdag uitrukken. Het is leuk om voor twee posten te werken.’
Wat voor werk doe je naast de brandweer?
‘Ik ben monteur bij Motoport in Zelhem. De kazerne is hier vierhonderd meter vandaan. Een collega van mij zit ook bij de brandweer. Samen springen we op de fiets naar de kazerne als de pieper gaat. Het is leuk om een collega te hebben die ook bij de brandweer zit. We hebben het er vaak over, zeker na een inzet. De afwisseling in het werk vind ik erg leuk. Beide keren ben je met je handen bezig. Het werken als monteur is iedere keer op dezelfde plek, bij de brandweer weet je nooit waar je terechtkomt.’
Wat herinner je je nog van de brandweer toen je klein was?
‘Als mijn vader een uitruk had, ging ik er wel eens achteraan op de fiets om te kijken wat er aan de hand was. Wat ik me ook nog kan herinneren toen ik nog heel jong was, was een van mijn verjaardagsfeestjes. Mijn vader reed ons in de brandweerauto naar huis. Iedereen wilde als laatste naar huis gebracht worden, want diegene zat het langst in de auto. Qua inzet weet ik mijn allereerste brandinzet nog. We werden midden in de nacht gealarmeerd. Ter plaatse aangekomen bleek er een auto in brand te staan. De auto was volgetankt, dus we hadden er een behoorlijke klus aan.’
Hoe zie jij je toekomst bij de brandweer?
‘Ik volg op dit moment de opleiding voor brandweerchauffeur. Auto rijden zit blijkbaar ons bloed aangezien mijn vader en broer ook chauffeur zijn. Ik vind het wat extra toevoegen aan het brandweervak en leuk om te doen. Als er verder nog mogelijkheden zijn, wil ik best doorgroeien, maar ik zie wel hoe het loopt en wat de toekomst brengt.’
